قفل بیکاری بر زندگی روستاییان خلجستان

به گزارش مجله سرگرمی، فاطمه امامی- قم- خبرنگار:خلجستان یکی از 5 بخش شهرستان قم با داشتن آب و هوای کوهستانی و روستاهایی سرسبز از گذشته نقش ویژه ای در جذب گردشگری روستایی داشته است. در سال های اخیر با ساخت یکی دو مجتمع ویژه گردشگری، این نقش تا حدودی پر رنگ تر شده اما این نگین رنگارنگ استان قم هم مسائل خودش را دارد.

قفل بیکاری بر زندگی روستاییان خلجستان

اولین روستای راستا خلجستان، تاج خاتون، روستایی کوچک و زیبا با کمتر از 100 خانوار سکنه است. محمد زلفعلی پور از اهالی این روستا، راستا و ورودی آن و تصادف های روزهای آخر هفته را مشکل بزرگ تاج خاتون می داند. او می گوید: دوربرگردان روستا دید ندارد و خطرناک است و تاکنون موجب تصادف های زیادی شده است. در سال های اخیر چند رستوران و سفره خانه هم در این روستا ساخته شده که تا حدودی موجب رونق گردشگری و افزایش اشتغال در روستا شده است، اما این تعداد با توجه به جمعیت روستاها قابل توجه نیست.

بیکاری، بی آبی و ملخ ها

بعد از تاج خاتون، روستای کوچک تری به نام الله قلی در راستا قرار گرفته است. 3زن در کنار یک گاری پر از میوه و سوغاتی نشسته اند و سبزی پاک می نمایند. کارشان همین است. انواع سبزی و میوه و عرقیات را از روستایی ها می خرند و اینجا می فروشند. مردهایشان هم در زمین های اطراف سبزی می کارند. یکی از خانم ها می گوید: اینجا آب ندارد. راستش را بخواهی مردها روزها به صحرا می روند. تابستان ها اینجا سبزی و میوه می فروشیم، گاهی هم عرقیات و نان خانگی. ملخ ها هم که سال جاری هر چه محصول داشتیم خوردند. زن ها با هم جاری هستند و همه از تهران آمده اند. از لهجه شان هم تعیین است که بومی این روستا نیستند. بیشترین گلایه شان هم از بیکاری فرزندانشان، بی آبی و ملخ هاست. الله قلی 12 خانوار جمعیت دارد. در این روستا کاروانسرایی وجود دارد که یادگار دوران صفوی است و می توانست جاذبه ای برای تفرج گردشگران باشد، اما خالی و خاک خورده کنار جاده فراموش شده است.

  • جوانان بیکار در گیو

رضایی از اهالی روستای گیو است. در یک روز گرم تابستانی روستا خلوت و آرام است و او هم آمده تا به درختان باغش رسیدگی کند. رضایی می گوید: بزرگ ترین مشکل روستا جوانان بیکار است. جوان هایی که همه لیسانس و فوق لیسانس هستند، اما کاری اینجا پیدا نمی نمایند. او از کمبود امکانات در روستای گیو هم گلایه دارد و می گوید جوان ها برای یک سالن ورزشی باید تا دستجرد بروند. رضایی می افزاید: بخشداری خلجستان شده دستجردداری. اگر بخواهی آنجا استخدام شوی می گویند بومی نیستی و فقط دستجرد را بومی حساب می نمایند. مسکن مهر را هم که ساخته اند همه را به غریبه ها داده اند. روستای گیو 200 خانوار جمعیت دارد. در گذشته دامداری در آن رواج داشت، اما گویا امروز بیشتر همان باغداری رایج است. داشتن جوانان تحصیل نموده و شهدای بسیار از ویژگی های این روستاست.

  • مشکل نبود کارگر

سید مهدی حدادی در ناحیه مالی، کارخانه بلوک سیمانی دارد. در نیم روز گرم تابستانی با 3کارگرش زیر آفتاب کار می نماید. به جز او تقریبا هیچ واحد دیگری این ساعت کار نمی نماید. می گوید، بسیاری از واحدها بعد از گرانی ها کار را تعطیل نموده یا فراوری را به حداقل رسانده اند. مشکل بزرگ این واحد کمبود کارگر است. حدادی می گوید: در این منطقه کارگر پیدا نمی گردد و هر کدام از کارگرهایش از یک نقطه از شهرهای اطراف به این کارخانه آمده اند.

او می افزاید: من اتوبوس برون شهری داشتم. یک روز آمدم گیو تا در زمینی که دارم ویلا بسازم. قصد ساخت یک گاوداری هم داشتم. تصمیم گرفتم بلوک های سیمانی را خودم درست کنم. وقتی فراوری کردم، فردی از اینجا رد می شد از من پرسید می فروشی؟ من هم فروختم. یکی یکی بلوک ها را ساختم و فروختم، نه آن ویلا را ساختم و نه گاوداری. شغلم شد همین که می بینید.

حدادی می گوید ویژگی مردم خلجستان مهمان نواز بودنشان است. خیلی هایشان البته در شهر هم خانه و زندگی دارند و آنهایی هم که ساکن دائمی هستند زندگی شان خوب است. او می افزاید: یکی از مسائل اینجا پنجشنبه بازار است. شهرداری از وانتی ها پول می گیرد. از قم و اراک و تفرش به اینجا می آیند و اجناسی را می فروشند. همین باعث شده فروشگاه های دائمی برای حل مسائل مردم به وجود نیاید.

به گفته او، دستجرد تنها یک درمانگاه و یک داروخانه دارد که آن هم چند جور قرص و شربت بیشتر ندارد و فقط برطرف تکلیف است. حدادی بیان می نماید: اینجا مریض شوی دیگر امیدی نخواهی داشت. اورژانس اینجا یک آمبولانس دارد و تنها کاری که می نماید مریض را به قم می برد. گاهی اینجا تصادف می گردد و مجبوریم زنگ بزنیم که از قم هلی کوپتر بیاید. حدادی روز اول که به منطقه صنعتی دستجرد آمده اتوبوسش را فروخته. بعدها مجبور شده خانه اش را هم بفروشد و سال 92حدود 700 میلیون تومان سرمایه بیاورد، اما آنقدر در این منطقه حمایت نشده که هیچ وقت نتوانسته دوباره خانه بخرد.

او به جز گلایه هایش از شرکت شهرک های صنعتی، از قطعی برق هم گلایه دارد که هرازگاهی به او خسارت می زند. حدادی برای راه اندازی اینجا مجبور شده همه تجهیزات برق را خودش بخرد، اما باز هم هزینه سنگینی بابت امتیاز برق پرداخت کند.

  • یک روستادر خلجستان با اهالی یزدی

محمدابراهیم ابراهیمی یزدی یکی دیگر از اهالی بخش خلجستان و عضو شورای روستای وشاره است. او می گوید ساکنان روستای وشاره همه مهاجر و یزدی هستند و آمدنشان به این روستا حکایت جالبی دارد. ابراهیمی یزدی می افزاید: این منطقه در گذشته در راستا زائران عتبات عالیات بوده. بالای روستا چند درخت سبز بوده که کاروان ها معمولا اینجا نزدیک غروب منزل می کردند و شب را می ماندند. اجداد ما در سفری که برای عتبات می رفتند و به اینجا رسیدند به دلیل علاقه مندی به کشاورزی زمین را آنالیز می نمایند و می بینند اطراف اینجا فرورفتگی وجود دارد که ظاهرا آثار قنات است.

به گفته ابراهیمی، قنات قدیمی روستای وشاره گویا در اثر زمین لرزه از بین رفته بوده. به نظر می رسد در گذشته های دور این روستا ساکنانی داشته که در اثر زلزله یا ناامنی تخریب شده است. او می گوید: اجداد ما در ادامه سفر که به نجف مشرف می شوند خدمت مجتهد وقت می رسند و شرح ماوقع را شرح می دهند. اجازه می گیرند که آیا می توانند آنجا را تملک نمایند که به آنها اجازه می دهند و توصیه می نمایند سالانه مبلغی را به عنوان رد مظالم بدهند. در بازگشت چند نفری در این منطقه می مانند و بقیه به یزد می روند و خانوده ها را می آورند. اول قنات را احیا می نمایند و بعد خانه می سازند و

کشاورزی می نمایند.

ابراهیمی یزدی می گوید: همین موضوع هم موجب شده یک سوءتفاهم برای اوقاف ایجاد گردد که مبلغ رد مظالمی که اهالی هر سال می دهند، پذیره وقف است. او می افزاید: آن زمان نظام ارباب رعیتی بوده. این ها از ترس این که مهاجر هستند و ممکن است زمین ها را از ایشان بگیرند، می گویند که زمین ها وقف است. همین موجب می گردد که این زمین ها به وقف شهرت پیدا نمایند. در حالی که در عمل این ها را وقف ننموده اند و برای این که مصون از ظالم زمان بمانند این را شایعه می نمایند. این موضوع به عاملی برای اختلاف بین 430 نفر اهالی روستا و اوقاف تبدیل شده و روستاییان را دلسرد نموده است. محصول اصلی روستای وشاره گندم، جو، نخود و لوبیا است. همچنین باغ های انگور، بادام و گردو در این روستا بخشی از درآمد آن را تشکیل می دهد.

  • جذابیت گردشگری

روستاهای بخش خلجستان هر کدام اقلیم و حال و هوای خودشان را دارند. با این که بسیاری از ویژگی ها در این روستا مشترک است اما بافت روستایی و محصولات هرکدام از دیگری متفاوت است و همین تفاوت ها جذابیت این بخش را بیشتر نموده. به نظر می رسد تقویت گردشگری در این بخش می تواند ماندگاری مسافران در شهر قم را هم ارتقا بخشد و کمبود مراکز تفریحی در شهر را جبران کند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 24 مرداد 1400 بروزرسانی: 24 مرداد 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 39735

به "قفل بیکاری بر زندگی روستاییان خلجستان" امتیاز دهید

1 کاربر به "قفل بیکاری بر زندگی روستاییان خلجستان" امتیاز داده است | 5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "قفل بیکاری بر زندگی روستاییان خلجستان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید